名もなく貧しく美しく

Akiko verloor haar gehoor toen ze 3 jaar oud was. Ze kan spreken en liplezen. Maar ze gelooft niet dat ze gelukkig kan zijn. Het leven bevestigt haar angsten alleen maar keer op keer. In de naoorlogse periode lijdt iedereen, zelfs de gezondste mensen. De ontmoeting met de doofstomme Michio belooft haar geen verlichting van het lijden. Pas na 10 jaar ontspruiten de scheuten van geluk in het gezin.